Sinds enige tijd (mei 2009) is met Europese steun een zoveelste Vlaams Netwerk opgezet rond toegankelijk bouwen. Het project wil "netwerking en samenwerking rond de thema's toegankelijkheid en Universal Design tot stand brengen. Een aantal speerpunten werden gedefinieerd: verlichting, toleranties, signalisatie,...", lezen we op de website toegankelijk.be.
Het project is voornamelijk gericht op het toegankelijk houden van de woning en de publieke voorzieningen voor mensen die, omwille van handicap of gewoon ouder worden, te maken hebben met beperkte mobiliteit. Het mooie is dat verder gekeken wordt dan de zuiver fysische hindernissen die moeten overwonnen worden. Zo is er niet alleen aandacht voor de fameuze 2cm -eis voor buitenschrijnwerk (nodig om gebouwen tochtvrij te houden) die moet afgewogen worden tegen het voorkomen van struikelpartijen. Ook de rol van kleurencombinaties, vormgeving en signalisatie komt ter sprake, met daarbij de vraag of er zoiets is als een "universele" taal in vormgeving.
Dat is dan weer een mooie stedelijke gedachte: hoe kunnen we met kleurencombinaties en vormgeving onze steden toegankelijker maken, en dus ook gebruiksvriendelijker. En kunnen we daarvoor een 'universele' taal gebruiken die de eigenheid van de stad niet aantast. Of misschien is universaliteit nu net iets wat we moeten voorkomen: als de stad té toegankelijk wordt zal ze net haar aantrekkingskracht verliezen....
Op het plaatje: het Gravensteen in Gent, niet zo toegankelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten