Na drie jaar zwijgen

Mijn vorige post dateert van dag op dag drie jaar geleden, maar vandaag heb ik een goede reden om het idee van stadsgedacht terug op te nemen: een stek in Antwerpen. Vakantie 2014 betekende dan ook een toeristisch bezoek en enige verdieping in de geschiedenis. Tweede helft 16e eeuw om precies te zijn: een tijd van godsdienstoorlogen, inquisitie, reformatie, calvinisme, oorlog en ellende. En van merkwaardige helden: Philips van Marnix van St-Aldegonde en Wilhelmus van Nassau, alias de Zwijger. Merkwaardige helden omdat ze, al bij al, eerder hebben bijgedragen aan het onfortuinlijke lot van Antwerpen dan aan haar bloei en omdat, althans in mijn lezing, 'de Zwijger' eerder een onbesliste opportunist blijkt geweest te zijn dan een een stille strateeg. Maar dat het helden waren, dat staat buiten kijf, getuige de vele standbeelden en gedenktekens die ze in latere eeuwen te beurt gevallen zijn. Trouwens: welke houding nam MIJN voorvader aan in die tijden: hugenoot af katholiek ? Ha, ik weet het niet. Zie je wel: wie ben ik om ONZE helden dan af te vallen.
Het plaatje: detail uit 'triomf van de dood' Pieter Breugel (de Oude) uit 1562: ongewild neveneffect van heldendaden.

The right to the city

 The right to the city is, (...) far more than a right of individual access to the resources that the city embodies: it is a right to change ourselves by changing the city more after our heart’s desire. It is, moreover, a collective rather than an individual right since changing the city inevitably depends upon the exercise of a collective power over the processes of urbanization. The freedom to make and remake ourselves and our cities is, I want to argue, one of the most precious yet most neglected of our human rights. (Harvey, D. 'The right to the city.' New Left Review 53: 23-40)

Het prentje: Lubumbashi, central business district, 2004

Vredige stede

De kerstmarkten en bijhorende sfeerverlichting vervullen ons van weemoed. Hierna enige inspiratie bij het formuleren van de gepaste kerst- en nieuwjaarswensen

The Eurometropole Governance

Het "succesverhaal" van het stadsgewest rond Lille spreekt de urbanisten en geografen die in de kracht van de stad geloven erg aan. Ze gaan er van uit dat, wanneer je sociale en economische dynamieken rond een een stad vaststelt, je dat dan maar beter ook in één of andere vorm als één geheel moet gaan beheren.

Om dit ook grensoverschrijdend mogelijk te maken heeft Europa trouwens de EGTS, de Europese Groepering voor Territoriale Samenwerking in het leven geroepen. Het laat interbestuurlijke samenwerking toe, over landsgrenzen heen. Op het prentje zie je wat zo'n constructie in de praktijk inhoudt. Meer uitleg en een duidelijker plaatje kan je ophalen op http://www.transforum.be/ onder het menu 'eurometropool'. Veel succes ermee, het examen vindt over welgeteld 2 weken plaats.

le Bois habité

In de rue Marguerite Yourcenar staat een voorbeeld van hoe Lille ondubbelzinnig kiest voor een groen, open en tegelijkertijd stedelijk woonproject. Samen met nog enkele andere woonprojecten kan je dit nieuw stukje Lille , midden de 'cité administrative' en niet zo ver van het station Lille-Flandre, bewonderen
Het ontwerp is van de hand van P. Dubus (http://www.philippe-dubus.com/).

Ruien viert feest

In Ruien (Kluisbergen) beminnen ze hun naasten. En dat is van tijd tot tijd een feestje waard.

Who's in business ?

Hoe zou het nog in Ieper zijn ? de thuishaven van L&H en hun spraakmakend technologiebedrijf ? Wel, de site van Flanders Language Valley is ondertussen omgedoopt tot een heus business park. Als je dus wilt te weten komen wie in deze uithoek van de Eurometropool in de business zit, moet je maar eens een kijkje gaan nemen op dit park.

Het valt misschien niet duidelijk van het fotootje af te lezen, maar het grote baksteenoranje gebouw spreekt voor zich: het is de nieuwe vestiging van .... de politie