Stel, je komt in een stad als Londen terecht en je houdt wel van een deuntje Haydn. Je koopt een zitje in de St. Martin-in-the-Fields en laat je vervolgens opslokken tussen de vele bars en eethuisjes van Queensway en Bayswater. Het is daarenboven finale van de Championsleague tussen Barca en ManU.
Op zo' n moment ben je blij dat de zitjes Haydn voor morgen zijn en de match vandaag. We dachten een engelse pub uitgekozen te hebben, die tientallen spanjolen met ons ook. We hebben voor de goei gesupporterd deze keer.Het vervolg laat zich raden: veel Guinness en een stukje zang...zet het geluid vooral niet te hard.
Ondertussen vraag ik me af hoe het komt dat mensen zo uit hun dak gaan voor een saai balspelletje, terwijl ze voor een streepje klassiek waarschijnlijk hoogstens de handjes eens beleefd tegen elkaar klappen.
Misschien is het omdat ik voetbal niet begrijp. Sommige mensen denken immers dat, als je iets begrijpt, je er dan ook van zult gaan houden. Dat lijkt mij klinkende nonsens. Ik begrijp niets van muziek, laat staan van Haydn, maar ik smaak zijn muziek wel. Ik begrijp niets van de stad, maar ik hou er wel van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten