De stad Kortrijk krijgt de laatste tijd nogal eens het verwijt een grote bouwwerf te zijn waar stof en lawaai een rustige stadswandeling in de weg staan. Dit is ook zo maar, zal de Kortrijkse bestuurder u uitleggen: om een omelet te bakken moet je eiërs breken. En in Kortrijk zijn ze naarstig aan het bakken, me dunkt.
Een stad in transformatie heeft ook vele kleinere publieke en semi-publieke plekjes, die na verloop van tijd wel spontaan groen worden maar er dikwijls toch wat slordig bijliggen. In plaats dit zo te laten, of er overal monotoon gras in te zaaien, kwam de stad op het idee om er 10 internationale tuinarchitecten op los te laten. Het resultaat hiervan kan je een zomer lang gaan bezoeken, een mooie reden om eens tot daar af te zakken, lijkt me. Meer info vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten