Vandaag was het alweer het einde van de Tour. Ik hou wel van de Tour, vooral omdat het steeds geassocieerd is met vakantie. Met het einde van de Tour is dan helaas ook het einde van de vakantie in zicht. Enkele rondjes op de Champs-Elysées, een sprintje en Frankrijk's mooiste liedje was uit. Niet voor niets vindt het sluitstuk van deze wielerwedstrijd plaats in Parijs, Frankrijk's hoofdstad en meteen ook de hoofdstad der hoofdsteden.
De foto, genomen vanop de Tour Montparnasse, toont een beetje waarom Parijs een hoofdstad is. Op de voorgrond zie je de jardin de luxembourg met links daarvan de Senaat. Niet dat die Senaat zoveel te zeggen heeft, maar daar zit wel zowat heel Frankrijk in vertegenwoordigd. Iets meer naar achter herken je de kathedraal van de Notre-Dame, ijkpunt voor gotische kerkelijke bouwkunst die daarmee tevens haar wereldlijke macht gestalte gaf. Het is de plek waar Napoleon zich gekroond heeft. Net links achter de Notre-Dame tenslotte zie je nog het stadhuis van Parijs. Tussen al dat machtsvertoon, moeten Parijse Burgemeesters uit stevig hout gesneden zijn om naast Frankrijk, ook Parijs aan bod te laten komen. In Parijs komen alle representatieve functies samen, zeggen ze dan.
Laatst kwam ik in Lille drie Parisiennes tegen die glashelder weergaven waarom Parijs een hoofdstad is. Ze kwamen naar Lille om eens in een Europese omgeving te zijn. Parijs was voor hen een, soms te, geconcentreerde vorm van Frankrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten