Kunnen we spreken over stedelijke schilders en niet-stedelijke schilders ? We hebben ons de vraag al eens eerder gesteld. (De stedelijkheid van Raveel).
Bij Tàpies komt de vraag zelfs niet in ons op. De verbondenheid met Barcelona, Catalonië en de rest van de wereld wordt door weinigen op zo'n indringende wijze verbeeld. Tàpies zelf staat daarbij centraal, daar is geen taboe rond. En met hem alles wat hij is, of geworden is.
In Barcelona is zijn Fundació op dit ogenblik nog gesloten voor renovatie. Maar ondertussen worden er wel andere interessante uitjes georganiseerd. Een wandeling door de stad bij voorbeeld waarbij langs gegaan wordt bij verschillende werken van Tàpies. Maar het is natuurlijk veel meer dan schilderijen kijken.
The interest in these works is twofold for, aside from the character of the works themselves, they invite us to reflect on the concepts of urban space and public art through their interaction with the space.
Dat vind ik nu eens een mooi opleidingsonderdeel voor stedelijke planners of, waarom niet, voor stadspoliticologen. Meer info vind je hier .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten