Beleid kan helpen.

Soms, maar dan ook maar soms, helpt beleid echt om veranderingen in de samenleving een duwtje in de rug te geven. Fysieke ingrepen zijn daarbij waarschijnlijk van meer doorslaggevend belang dan de som van alle aanmoedigingsinitieven die we maar kunnen verzinnen. In Gent bij voorbeeld kan je niet naast het effect kijken van het fietsbeleid. Fietspaden en fietsroutes leiden de fietser vlot de hele stad door. En niet zoals in Antwerpen, waar je als fietser door trams, bussen en wagens carrément van de weg gereden wordt, of waar je noodzakelijkerwijs in aanvaring moet komen met de voetgangers op het Astridplein. Nu ja, Antwerpen is een lerende stad en het kan, zal, alleen maar beter worden.


Vooral rond het station in Gent staan duizenden fietsen geparkeerd. In de oorspronkelijke NMBS-plannen voor het vernieuwde station voorzag de spoorwegmaatschappij slechts 5000 stalplaatsen. In eender welke andere Belgische stad waren ze daar waarschijnlijk mee weg gekomen, zelfs mét etiket duurzame ontwikkeling. Niet zo in Gent: daar heeft het stadsbestuur, weliswaar onder de voorwaarde van eigen betaling, het aantal plaatsen kunnen verdubbelen tot 10.000. Dat zegt veel over de grenzen van de maatschappelijke verantwoordelijkheid die de nmbs voor haarzelf weggelegd ziet, maar gelukkig nog veel meer over deze die het Gentse stadsbestuur zelf opneemt. En waarschijnlijk zullen ook de 10.000 stalplaatsen binnenkort aan de krappe kant zijn. Maar des te beter: iedereen op de fiets in de Arteveldestad !