Sommige steden hebben een roemrijk politiek-economisch verleden. Brugge, bij voorbeeld, kan er nog steeds op teren. De hele stad is er op ingesteld. Toch zal elke bezoeker er een ambigu gevoel aan overhouden. Het is allemaal wel mooi, maar het heeft soms ook een hoog Bokrijkgehalte. De stedelijkheid in Brugge is, stel dat ze er al is, niet erg zichtbaar. Brugge is zich daarvan bewust en probeert, met onder andere een moderne concertzaal op het Zand, daar verandering in te brengen. De toekomst zal uitwijzen of het lukt.
Een andere stad waar ik zo'n gevoel bij heb is Praag. Niet dat je in Praag geen stedelijkheid aanvoelt, maar ook hier is alles georiënteerd naar het verleden. Het recente verleden zit zelfs nog in ons collectief geheugen: de stad van subversieve intellectuelen, the place to be voor elk weldenkend mens uit de jaren '70 en '80.
Maar wat is Praag vandaag ? Wat heeft de stad naast haar historie ons vandaag te bieden ? We hadden kunnen denken dat, na het wegvallen van de muur zo'n 20 jaar geleden en het uiteenvallen van Tsjechië en Slovakije erop volgend, de intellectuele elite van Praag zou openbloeien. En met haar de stad.
Maar ik heb dat niet zo aangevoeld. Ik dacht, in 2006, hoe moet het nu verder met die stad ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten