Wij gingen op onderzoek naar onze internationale uitstraling en kochten in Marseille een trosje druiven op de markt. Als we wat onhandig staan te sukkelen met een plastiek zakje breekt de fruitverkoopster het ijs:
Vous êtes des Allemands ou quoi ?
Non non, des Belges - antwoord je dan op enigszins geruststellende toon.
Ah, Dutroux. On connait !
Dutroux ? Mais il y a quand-même autre chose... du chocolat par exemple.
Bof, du chocolat... even stilte en dan: Des prostituées oui, ça il y a encore.
Ah, vous connaissez la gare du nord à Bruxelles.
Oui oui, je connais la Belgique !
Tja, wetenschap is niet altijd een opbeurende bezigheid.
zij kennen tenminste onze kinderbeul! Met uitzondering van Fourniret (toch een "halve Belg") ken ik geen Franse kinderbeulen tenzij Gilles de Rais alsnog meetelt.
BeantwoordenVerwijderenHoe waren de druiven, ten andere?
De druifjes waren, net zoals de Marseillanen, pittig !
BeantwoordenVerwijderen