Op 4 en 5 februari organiseren we ons tweede stadsinnovatiecongres in Antwerpen. Waar het vorige congresthema dieper inging op het hergebruik van de bebouwde ruimte om verlaten industriële sites te herwaarderen, besteden we in dit tweede congres aandacht aan het belang van cultureel erfgoed om het creatieve geheugen van de stad te voeden.
" Net zoals het profiel van mensen, evolueert ook het profiel van steden. Een complexe maar unieke mix van genetisch materiaal en levenservaring stuurt het toekomstige gedrag. Via de bewerking en omzetting van gestockeerde informatie in nieuwe, eigentijdse oplossingen en gedragspatronen voedt het geheugen dus de toekomst. Wat vroeger was en ontstond vormt een belangrijke inspiratiebron en motor voor wat is, kan en zal zijn" schrijven we in onze promotietektst. Wie meer wil weten over het congres kan hier terecht.
Maar is dat wel allemaal zo ? Herinterpreteren we niet gewoon graag het verleden zodat het lijkt alsof onze toekomst een zin heeft ? Op de foto zie je bij voorbeeld het buizensysteem van de collectieve warmwatervoorziening in Weimar ten tijde van de DDR. Zoals ze rakelings langs de mooie burgerhuizen in het oude en toeristische stadscentrum lopen, lijkt het een statement. Maar van wat ? En met welk oogmerk wordt dit erfgoed bewaard ? Als we na ons congres op dergelijke vragen zinnige antwoorden kunnen bedenken, mogen we het een geslaagd congres noemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten