Brussel hoofdstad

Brussel is hoofdstad van veel en velen. Zowel België, Vlaanderen als Europa hebben er hun maatschappelijke zetel. Hoe 'maatschappelijk' die zetel moet opgevat worden is een ander paar mouwen. Brussel wil immers helemaal niet de hoofdstad van Vlaanderen zijn. Daarvoor is de aversie vanwege de Vlaamse Brusselaars tegenover hun verre thuisland veel te groot. Zij schurken zich liever aan tegen de 'open' en 'naar buiten' gekeerde kosmopolieten die het internationale karakter van Brussel centraal stellen. De zware polderklei is hen daarbij een blok aan het been. En zij hebben natuurlijk wel een punt. In Brussel kom je de hele wereld tegen. In de kelders van het SAS of Conrad hotel zit het zuidelijk halfrond, in de appartementen erboven het noordelijk. In de ene wijk wonen vooral Marokkanen, in de andere Congolezen. Ukkel en Vorst is in trek bij de Fransen en in het centrum hokken die vermaledijen Vlamingen samen. Ik weet, dit is een karikatuur, maar wat is dit niet in Brussel.

Op dezelfde manier is Brussel als hoofdstad voor Europa slechts een idee. De hoofdstadfunctie beperkt zich tot de concentratie van een groot deel van de Europese instellingen. Dat is natuurlijk al iets, maar lang niet voldoende. In een echte hoofdstad komen verschillende functies samen: politieke, financiële, economische en bestuurlijke machten ontmoeten er elkaar. Dit is in Brussel niet het geval, nergens in Europa trouwens.

Wat overblijft is een zweem van vergane Belgische glorie, van een glorieus industrieel verleden. Romantici gaan naarstig op zoek naar wat het noorden van dit land, via Brussel met het zuiden verbindt. Sommigen menen dat ze vaderlandslievende gevoelens kunnen opwekken door in hun liedjes Belgenland te bejubelen. Een jammerlijk maar aloud recept dat aanleiding geeft tot de meest banale nummers aller tijden.

Slimmeriken doen het anders. Tussen het nationalistisch puin zien zij waar noord, centrum en zuid zich werkelijk dagdagelijks mee bezig houdt: bier brouwen. Terecht claimen ze Brussel daarbij als "Beercapital'. Op hun site vind je een overzicht van de verschillende Belgische bieren en hun brouwerijen. Brusselse cafés en restaurants passeren ook de revue. Wat opvalt is dat naast oude vaste waarden, ook heel wat nieuwe of vernieuwde brouwerijen de club komen vervoegen. Dat is een hoopvol teken voor de uitbouw van een nieuwe bierbrouwersnatie ! Zelf ging ik alvast eens langs bij onze Waalse vrienden van de brasserie d'Ecaussinnes. Hun etiketten zien er niet uit maar het brouwsel mag er best wezen. Ik proefde er van de Ultra-Soif; de Ultra Blonde, de Ultra Ambrée en de Ultradélice. A découvrir ...