Vrede in Kuregem

Het restaurantje op de achtergrond rechts, "La Paix", is onlangs in de prijzen gevallen met een heuse Michellin ster. Voor diegenen die van een stevig stuk vlees houden, volledig terecht trouwens. Ook de lokatie is ideaal: tegenover de slachthuizen van Anderlecht in Kuregem. Je kan je vlees naar binnen werken met uitzicht op de plek des doods. Nu zou je kunnen denken: zo is het gemakkelijk: ze zwieren het vlees lillend van de haak in de pan, verser kan niet, dus kwaliteit is verzekerd.

Het grote geheim van de goede biefstuk is dat net het tegendeel waar is. Een goede lap rund moet eerst een hele tijd rusten, drogen zeg maar, in grote koelkelders. Dus zeker niet in plastiek folie in je koelkast leggen. Zo voorkom je dat het vlees kookt tijdens het bakken en verkrijg je een heerlijke korst met binnenin rood, mals, echt vlees. Het licht ranzig vet (je moet echt wel geduld oefenen alvorens je biefstuk panklaar is) verdiept de smaak.

Maar wat zien we nog op het prentje ? Blijkbaar lekt het dak van dit sterrenresaturant... en ook de buurt errond kunnen we moeilijk van 'gentrificatie' verdenken. De wijk Kuregem wordt inderdaad eerder met 'probleemwijk' geassocieerd dan met hippe eetgelegenheden, en ook dit is terecht. Hoe komt dat ? Je hebt belangrijke economische activiteit, een groot treinstation niet zo ver weg, en toch. Eenzelfde dynamiek als in Molenbeek of Schaarbeek krijg je hier niet van de grond. Een stadsgedachte, vooralsnog zonder antwoord...

Een idyllisch plekje

Dat je, om een rustig plekje te vinden, de stad niet hoeft te ontvluchten, weten stadsmussen maar al te goed. Ook in Wuhan, een stadje in het binnenland van China met ongeveer evenveel inwoners als België, vinden we zo'n plekjes (foto). Het parkje hebben ze East-Lake genoemd en is zowat 8700 ha groot (ter vergelijking: het Zoniënwoud, ook wel een mooi stukje groen in het Brusselse, telt ongeveer 4000 ha).

Volgens de boekjes kan je er - op heldere dagen wellicht- genieten van de mooie bergen op de achtergrond en de prachtig aangelegde oevers. Meestal hangt de smog er echter zodanig dat je geen hand voor je ogen ziet. Al het moois moet je er dan maar bij denken... de plek wordt er alleen maar idyllischer op.

Il fut un temps

Dat je aan het station kon merken dat je in België was.

Nog niet zo lang geleden trouwens, amper twee jaar, zelfde dag maar ietsje warmer.

Better City, Better life.

Sommige wereldexpo's halen meer het nieuws dan andere. In 2008 vond deze bij voorbeeld plaats in Zaragoza (foto).

Het centrale thema van de expo was 'water'. Niet alleen voor het aride Spanje een meer dan terechte keuze. Alleen, erg sexy klinkt dat niet: wie gaat er trouwens naar een expo om met onoplosbare problemen geconfronteerd te worden. Een expo dient bij uitstek om mensen te mobiliseren rond een positief toekomstbeeld. België had dit begrepen en ze sleten dan ook gedurende de expo "30.000 wafels,30.000 aardbeien met chocolade, 600.000 Lotus-wafeltjes (naast de 1.200.000 die gratis aan de ingang werden uitgedeeld en als onze bezoekersteller dienden), 1500 kilo frieten, 550 kilo mosselen en 40.000 liter bier."

In 2010 zal Shanghai zich over de wereldtentoonstelling ontfermen. Ook zij hebben begrepen waar het tijdens zo'n expo om draait: Better City, Better life.

On san fou 2

Gisteren zag je op de Staten-Generaal van Brussel alleen maar blije mensen. Dat is op zich al een fijn gegeven. Er brak zelfs spontaan applaus los toen de dag opgedragen werd aan de 'sans papiers' die in de kelders van de Brusselse universiteiten de volgende verkiezingen afwachten.... . Je verwacht moeilijk iets anders van een zaal vol mensen van goede wil. Ik kon echter even niet volgen. Dat laatste zal, vrees ik, aan mijn gebrek aan goede wil liggen.

Maar het punt blijft: eens de beleidsmakers het podium van het Kaaitheater verlaten hebben, wordt alles een stuk moeilijker. Pieter Lesaffer had het er gisteren in zijn opiniestukje voor De Standaard ook over: Brussel is Parijs niet. Zelfs een eenvoudig project van huurfietsen krijg je in onze hoofdstad niet van de grond.

Nu vrees ik dat de modale Brusselaar niet echt op een huur- of andere fiets aan het wachten is. Ik vrees dat hij op niets meer wacht en doet wat hij al eeuwen doet: zijn goesting. Of het nu Karel V is die z'n intrek neemt in aula magna, de Hollanders, de omhooggevallen Belgische bourgeoisie of de Europese instellingen... het zal hem allemaal worst wezen.

En helemaal ongelijk hebben die Brusselaars niet. Ze weten als geen ander dat niet de Brusselse, maar wel de Vlaamse, respectievelijk Waalse politici bepalen wat mogelijk is in hun stad. Dat is niet veel, vrees ik. En tot zo lang blijft het conglomeraat van 19 kosmopolitische dorpen een krabbenmand.

Het grote Burgerdebat

Vandaag trekken we naar de slotzitting van de grote "Staten-Generaal" van Brussel. De voorbije maanden werd "de Burger" en de goedmenende "Société Civile" gemobiliseerd om een heus burgerdebat op gang te trekken. Straks zullen we de neerslag hiervan te horen krijgen en worden de Brusselse politici hierover bevraagd.

Samen beleid maken, het recept lijkt eenvoudig... .

Let's rock

We blijven nog even in Chinaland, Beijing meer bepaald.
Terwijl ze ginds rond een hot-dog kraam (waarschijnlijk letterlijk te nemen) een feestje bouwen, vragen ze zich in Antwerpen af hoe ze het de Coninckplein nieuw leven in kunnen blazen. Met de nieuwe bibliotheek wellicht, en een shopping galerij en oh ja... bankjes om op te zitten. Wacht maar af... binnenkort swingt het daar zoals weleer !

Een kwestie van efficiënt ruimtegebruik.

Een fotootje bij nachte vanaf een appartement in Shanghai. (oktober 2008)

Even Googelen en je komt steevast te weten dat deze stad met haar 20.800 inw/km² één van de dichtst bevolkte steden ter wereld is.

Toch hoeft ons eigen Sint-Joost-ten -Node niet onder te doen: met 20.196 inw/km² zit ze Shanghai op de hielen.

En toch, echt vergelijkbaar zijn beide plekken niet...

't is vast-goed in Luik

Een flatje op 20 hoog. Het is eens iets anders dan een chalet in Durbuy...